فهرست کتاب ” سبحان الذی أسری بعبده “ | صفحه | ||
با یاد آن بزرگی که از دست رفت و آن عزیزی که پر کشید | ۲۵ | ||
مقدمه | 31 | ||
«1» | روش «اخذ و تألیف» | 33 | |
«2» | کتاب «آیۀ اسراء» | 41 | |
فصل اول | |||
مروری بر «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 51 | ||
«1» | ساخت و ارائۀ معراجهای بسیار در برابر «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 54 | |
«2» | «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » یا دیدنِ یک رؤیا در خواب | 59 | |
«3» | «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » در دوران جاهلیت مردم یا در دورانِ اسلام آنان | 72 | |
«4» | سایر ویژگیهای «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 77 | |
فصل دوم | |||
مروری بر آیات و بر روایات «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 79 | ||
الف: | مروری بر آیات «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 82 | |
ب: | مروری بر روایات «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 91 | |
فصل سوم | |||
کلمهها و ترکیبهای «آیۀ شریفۀ اسراء» | 97 | ||
«1» | سُبْحَانَ | 9۹ | |
«2» | الَّذِی | 122 | |
«3» | أَسْرَی بِـ … | 122 | |
«4» | عَبْده | 128 | |
«5» | لَیـْلًا | 138 | |
«6» | مِنْ | 138 | |
«7» | الْمَسْجِد الْحَرام | 139 | |
«8» | إلَی | 143 | |
«9» | الْمَسْجِد الْأَقْصَی | 144 | |
«10» | بَارَکْنــَا | 146 | |
«11» | حَوْلَهُ | 154 | |
«12» | لِـ … | 156 | |
«13» | نُرِیَــهُ | 166 | |
«14» | آیـَاتِنَا | 173 | |
«15» | إنَّهُ | 176 | |
«16» | هُوَ | 176 | |
«17» | السَّمِیع | 176 | |
«18» | الْبَصِیر | 177 | |
فصل چهارم | |||
بررسی آیات اسرائیِ «سورۀ مبارکۀ نجم» | 179 | ||
«1» | (( بِسْمِ اݗللهِ اݗلرَّحْمَانِ اݗلرَّحِیمِ )) | 182 | |
«2» | (( وَاݗلنَّجْمِ إِذَا هَوَی )) | 183 | |
«3» | (( مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَی )) | 184 | |
«4» | (( وَمَا یَنْطِقُ عَنِ اݗلْهَوَی )) | 192 | |
«5» | (( إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَی )) | 195 | |
«6» | (( عَلَّمَهُ شَدِیدُ اݗلْقُوَی )) | 199 | |
«7» | (( ذُو مِرَّةٍ فَاݗسْتَوَی )) | 203 | |
«8» | (( وَهُوَ بِاݗلْأُفُـقِ اݗلْأَعْلَی )) | 212 | |
«9» | (( ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّی )) | 214 | |
«10» | (( فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی )) | 219 | |
«11» | (( فَأَوْحَی إِلَی عَبْدِهِ مَا أَوْحَی )) | 219 | |
«12» | (( مَا كَذَبَ اݗلْفُؤَادُ مَا رَأَی )) | 222 | |
«13» | (( أَفَتُمَارُونَهُ عَلَی مَا یَرَی )) | 224 | |
«14» | (( وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَی )) | 226 | |
«15» | (( عِنْدَ سِدْرَةِ اݗلْمُنْتَهَی )) | 228 | |
«16» | (( عِنْدَهَا جَنَّةُ اݗلْمَأْوَی )) | 232 | |
«17» | (( إِذْ یَغْشَی اݗلسَّدْرَةَ مَا یَغْشَی )) | 238 | |
«18» | (( مَا زَاغَ اݗلْبَصَرُ وَمَا طَغَی )) | 242 | |
«19» | (( لَقَدْ رَأَی مِنْ آیـَاتِ رَبَّهِ اݗلْكُبْرَی )) | 245 | |
«20» | (( أَفَـرَأَیْتُمُ ٱللَّاتَ وَٱلْعُزَّی )) | 248 | |
«21» | (( وَمَنَاةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلْأُخْرَی )) | 248 | |
«22» | (( أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلْأُنْثَی )) | 249 | |
«23» | (( تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِیزَی )) | 250 | |
فصل پنجم | |||
بررسی آیات اسرائیِ «سورۀ مبارکۀ تکویر» | 253 | ||
«1» | (( فَلَا أُقْسِمُ بِاݗلْخُنَّسِ )) | 257 | |
«2» | (( اݗلْجَوَارِ اݗلْكُنَّسِ )) | 259 | |
«3» | (( وَاݗللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ )) | 259 | |
«4» | (( وَاݗلصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ )) | 260 | |
«5» | (( إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِیمٍ )) | 260 | |
«6» | (( ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی اݗلْعَرْشِ مَكِینٍ )) | 265 | |
«7» | (( مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ )) | 270 | |
«8» | (( وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ )) | 279 | |
«9» | (( وَلَقَدْ رَآهُ بِاݗلْأُفُـقِ اݗلْمُبِینِ )) | 281 | |
«10» | (( وَمَا هُوَ عَلَی اݗلْغَیْبِ بِضَنِینٍ )) | 282 | |
«11» | (( وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ )) | 287 | |
«12» | (( فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ )) | 289 | |
«13» | (( إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِینَ )) | 292 | |
«14» | (( لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ )) | 299 | |
«15» | (( وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اݗللهُ رَبُّ اݗلْعَالَمِینَ )) | 315 | |
فصل ششم | |||
(( بِسْمِ اݗللهِ اݗلرَّحْمـَانِ اݗلرَّحِیمِ )) | 323 | ||
«1» | (( بِسْمِ اݗللهِ اݗلرَّحْمَانِ اݗلرَّحِیمِ ))، آیۀ آغازین تمام سورهها به جز «سورۀ برائت» | 326 | |
«2» | اسم خدا «رحمان» است، اسم خدا «رحیم» است | 335 | |
«3» | اسم خُدا جلَ جَلاله «رحمة للعالمین» است | 344 | |
«4» | «اسم الله»، صفات جلال و جمالِ بسیار دیگری نیز دارد | 345 | |
«5» | «اسم الله» تنها از راه «الله» تعریف میشود | 348 | |
«6» | مروری بر «تسبیح» و بر «ذکر اسم الله» | 351 | |
«7» | «نَحْنُ وَاللهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى» | 354 | |
فصل هفتم | |||
«عروجها»، «نزولها» و «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله »، همگی شبانه و در ضمن یک شب | 383 | ||
«1» | وقوع «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » در ضمن یک شب | 387 | |
«2» | نزولهای مبارک و شبانه | 388 | |
«3» | نزول دیگری از پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله قبل از نزول اسرائیِ آن حضرت | 394 | |
«4» | تحریف در تعبیر الهی برای حل مشکل فهم و نافهمی | 398 | |
«5» | حکایت نور دیگری که در معیت رسول خدا صَلی اللهُ عَلیه و آله نازل شده است | 399 | |
«6» | گامی برای شناخت نوری که با رسول خدا صَلی اللهُ عَلیه و آله نازل شده است | 403 | |
«7» | «حدیث مولی بودن» و نوری که با رسول خدا صَلی اللهُ عَلیه و آله نازل شده است | 408 | |
«8» | مروری بر نزول «حامیم» | ؟؟؟؟؟ | |
«9» | نزول «حامیم» در شبی مبارک | 411 | |
فصل هشتم | |||
سلطان پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله برای نفوذ به اقطار آسمانها و زمین | 431 | ||
«1» | اقطار آسمانها و زمین | 434 | |
«2» | نفوذ از راه اقطار یا عبور از اقطار | ۴۳۳ | |
«3» | طبقه طبقه بودنِ آسمانها | 440 | |
«4» | رکوب بر طبقههای آسمان یکی بعد از دیگری | 442 | |
«5» | مروری بر واژۀ سلطان | 446 | |
«6» | «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » و سلطان آن حضرت در اسراء | 452 | |
فصل نهم | |||
«اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » و استوا بر زمان و مکان | 457 | ||
«1» | زمان و آفرینش زمان | 461 | |
«2» | خلقت زمان، مجاز یا حقیقت | 467 | |
«3» | مکان و آفرینش مکان | 469 | |
«4» | زمان و مکان، بخشی از عالمیان و قابل تسخیر | 472 | |
«5» | زمان و مکان و تمام آفرینش درتسخیر «ید الله» | 477 | |
«6» | (( لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ )) | 489 | |
«7» | (( تَنَـزَّلُ اݗلْمَلَائِكَةُ وَاݗلرُّوحُ فِیهَا بِـإِذْنِ رَبَّهِمْ مِنْ كُلَّ أَمْرٍ )) | 498 | |
«8» | درک زمان در رتبهای که زمان مفهومی ندارد | 500 | |
فصل دهم | |||
ملائکه و ارتباط آنها با «خلیفة الله» | 503 | ||
«1» | تعبیر «خلیفة الله»، تعبیر ویژه و غیر عمومی | 507 | |
«2» | «خلیفة الله» درهمان زمان که اعلان شد، «خلیفة الله» بود | 514 | |
«3» | «خلیفة الله» واقعاً «خلیفة الله» است | 517 | |
«4» | دلالت عنوان «خلیفة الله فی الأرض» | 521 | |
«5» | جای «خلیفة الله» در زمین است | 530 | |
«6» | «خلیفة الله» حتماً باید «نازل» شود | 532 | |
«7» | «هبوط» حضرت آدم یا «نزول» او | 534 | |
«8» | ارتباط ملائکه و روح با «خلیفة الله» در زمین | 537 | |
«9» | نزول ملائکه و روح به زمین و به نزد «خلیفة الله» | 541 | |
«10» | ملائکه و «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 556 | |
فصل یازدهم | |||
حضرت جبریل عَلیه السَلام فردی از امت خاتم پیامبران صَلی اللهُ عَلیه و آله و دانش آموختۀ آن حضرت | 559 | ||
«1» | جایگاه عظیم جبریل در آفرینش | 562 | |
«2» | برتری پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله بر جبریل عَلیه السَلام و یا برتری جبریل بر پیامبر رحمت | 567 | |
«3» | معلّم پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله خدا جلَ جَلاله یا جبریل عَلیه السَلام | 576 | |
«4» | خاتم پیامبران صَلی اللهُ عَلیه و آله معلم جبریل عَلیه السَلام | 585 | |
فصل دوازدهم | |||
« ذکر »، بخش تبلیغ شدنیِ «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 587 | ||
«1» | بعثت منحصر به فرد رسول خدا صَلی اللهُ عَلیه و آله بر «تمام عالمیان» | 591 | |
«2» | «ذکر»ی برای «تمام عالمیان» | 593 | |
«3» | «قولی» که در «اسراء» مطرح شده است | 600 | |
«4» | «قولی» که به صورت انحصاری برای تمام عالمیان «ذکر» است | 605 | |
«5» | «ذکر تمام عالمیان»، بخشی از رسالت خاتم پیامبران صَلی اللهُ عَلیه و آله نه تمام آن | 607 | |
«6» | رسالتی که حتماً تبلیغ شده است | 609 | |
«7» | رسالتی که با تمام رسالت خاتم پیامبران صَلی اللهُ عَلیه و آله برابر است | 610 | |
«8» | برخورد مخاطبان با این «ذکر» | 617 | |
فصل سیزدهم | |||
بهرهمندی از «ذکر» برای آنانی که بخواهند «مستقیم» باشند | 619 | ||
«1» | اطلاق و تقیید و مروری بر حکم «اطلاق» و «تقیید» | 623 | |
«2» | بهره دهی «ذکر» فقط برای آنانی که بخواهند «مستقیم» باشند | 628 | |
فصل چهاردهم | |||
فَأیْنَ تذْهَبونَ وأنَّی تُؤْفَکونَ؟! | 637 | ||
«1» | تنها گذاشتنِ پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله با «ذکری برای تمام عالمیان» | 640 | |
«2» | طرح بسیاری از آیات و روایاتِ «امامت» و «ولایت» در آیۀ: (( فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ )) | 644 | |
«3» | از این جا به هر کجا بروند ضلالت است | 652 | |
«4» | یادآوری نکاتی چند در خصوصِ آیۀ: (( فَأَینَ تَذْهَبُونَ )) | 655 | |
فصل پانزدهم | |||
تحلیلی از «آیۀ شریفۀ اسراء» | 659 | ||
«1» | الف: | (( سُبْحَانَ ٱلَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلًا )) | 662 |
ب: | (( مِنَ ٱلْمَسْجِدِ ٱلْحَرَامِ إِلَی ٱلْمَسْجِدِ ٱلْأَقْصَی )) | 674 | |
ج: | (( ٱلَّذِی بَارَكْنـَا حَوْلَهُ )) | 683 | |
«2» | (( لِنُرِیـَهُ مِنْ آیـَاتِنَا )) | 688 | |
«3» | (( إِنَّهُ هُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلْبَصِیرُ )) | ۶۹9 | |
فصل شانزدهم | |||
«جعل الهیِ آیه»، تعریف مسؤولیتی برای هدایت | ۷۰9 | ||
«1» | کاربرد «جعل» برای «خلقت» و «آفرینش» | ۷12 | |
«2» | کاربرد «جعل» برای «چگونگی آفرینش» | ۷۱7 | |
«3» | تعبیرِ «جعل» برای تمام «مناصب الهی» | ۷20 | |
«4» | «جعل الهی» و «اعتبارات بشری» | ۷۲4 | |
«5» | «جعل مناصبِ الهی» برای «هدایت» | ۷۲5 | |
«6» | «جعل سلطان» برای «هدایت» | 729 | |
«7» | «جعل آیه» | ۷31 | |
«8» | «جعل آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله »، آیاتی برای «هدایت عالمیان» | ۷33 | |
فصل هفدهم | |||
قدرت نگاه خاتم پیامبران صَلی اللهُ عَلیه و آله | 735 | ||
«1» | حکایت این نگاه برای سایر بندگان | 745 | |
«2» | رؤیت خدا جلَ جَلاله و رؤیت پیامبر خدا صَلی اللهُ عَلیه و آله | 754 | |
«3» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله بر تمام عالمیان «شاهد» است | 756 | |
«4» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله ، بر تمام عالمیان و از جمله، بر تمام پیامبران عَلیهم السَلام «شهید» است | 760 | |
«5» | «شاهد» بودنِ پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله بر آفرینش آسمانها و زمین و نیز آفرینش انسانها | 763 | |
«6» | آن چه پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله هماره میبیند | 766 | |
«7» | نگاه پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله «مَثَل اعلای» نگاه خُدای بصیر | 769 | |
فصل هجدهم | |||
ذکر صفاتی چند از صفات اسرائی پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله | 771 | ||
«1» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله ، «مثل اعلای خداوند جلَ جَلاله » | 774 | |
الف: | وجود «مثل اعلی» برای خدای جهانیان جلَ جَلاله | ۷۷8 | |
ب: | «مثل اعلای خدا جلَ جَلاله »، مَثَلی یگانه در تمام آسمانها و زمین | 777 | |
ج: | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله «مثل اعلای خداوند جلَ جَلاله » در آسمانها و زمین | 782 | |
«2» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله تنها فردی است که به امضای خدا جلَ جَلاله «سمیع» است و «بصیر» | 789 | |
«3» | خدای «ذو قوه» پیامبرش را «ذو قوه» میخواند | 793 | |
«4» | خدای «علیم»، پیامبرش را «علیم» میداند | 798 | |
«5» | پیامبری که نزد «ذو العرش»، «مکین» است | 807 | |
«6» | پیامبری که در نزد «ذو العرش» هم «مطاع» است و هم «امین» | 813 | |
«7» | معلم پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله ، «شدید القوی» است | 823 | |
«8» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله دانای «غیب» و «شهود» است | 830 | |
«9» | «استوای پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » بر همۀ «عالم» | 839 | |
«10» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله «عبد الله» است | 841 | |
فصل نوزدهم | |||
«آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » و «ارائه» و «ایتاء» و «اعطا»ی آنها به پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله | 843 | ||
«1» | مروری بر «آیات» و «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 847 | |
«2» | انتساب «آیات خدا جلَ جَلاله » به غیر خدا | 851 | |
«3» | «ارائۀ» تمام «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله در تمام آفرینش»، در «اسراء پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 858 | |
«4» | «ارائۀ آیات» به همراه «ایتاء» و «بخشیدن» آنها | 866 | |
«5» | پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله ، «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 875 | |
«6» | «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » در «تمام عالمیان» | 884 | |
فصل بیستم | |||
«اهل البیت عَلیهم السَلام »، «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 887 | ||
«1» | «آیات الله الکبری» در حضور پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » هستند | 889 | |
«2» | همۀ «آیات کبری» در حکم یک «آیه» | 890 | |
«3» | نور پر فروغی برای شناختِ «آیات کبرای پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 896 | |
«4» | معرّفی «آیات کبرای پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله » | 905 | |
فصل بیست و یکم | |||
«آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله »، غیب آسمانها و زمین | 909 | ||
«1» | برای خدا جلَ جَلاله چیزی «غیب» نیست | 913 | |
«2» | هم «غیب» وهم «حضور»، نسبی است | 914 | |
«3» | خدای جهانیان جلَ جَلاله و «علم غيب» | 917 | |
«4» | خدا جلَ جَلاله هر که را بخواهد از «غیب» آگاه میکند | 919 | |
«5» | «آیه» و «ارائۀ آیه»، «غیب» و «ارائۀ غیب» | 926 | |
«6» | «اهل البیت سَلامُ الله عَلیهم »، غیب آسمانها و زمین | 930 | |
«7» | «نشان دادن» یا «اعطاء» و «ایتاء غیب» | 936 | |
فصل بیست و دوم | |||
«آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله »، «جنب الله» هستند | 939 | ||
«1» | حضور «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » در بالاتر از «افق اعلی» | 942 | |
«2» | جداییِ «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » از مجموعۀ «عالمیان» | 944 | |
«3» | «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله »، «مقرّبان» هستند | 945 | |
«4» | مروری بر تعبیر «جنب» و تعبیر «جنب الله» | 955 | |
«5» | «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله »، «جنب الله» هستند | 959 | |
فصل بیست و سوم | |||
اعطای حضرت صدّیقۀ مطهَّره سَلامُ الله عَلیها در «اسراء» | 961 | ||
«1» | مروری گذرا بر آیات «سورۀ مبارکۀ کوثر» | 967 | |
«2» | نگاهی به واژۀ «کوثر» | 970 | |
«3» | اشاره به یک «کوثر مشخص» | 972 | |
«4» | «کوثر» بی نهایتی که همواره در حال افزایش است | 975 | |
«5» | معرفی «کوثر» توسط آیات «سورۀ کوثر» | 976 | |
«6» | مروری بر بحث «سیاق» | 977 | |
«7» | جریان «سیاق» در «سورۀ مبارکۀ کوثر» | 984 | |
«8» | اضافۀ «کوثر» به جان خاتم پیامبران صَلی اللهُ عَلیه و آله | 984 | |
«9» | اعطای «کوثر» به «رحمة للعالمین» | 985 | |
«10» | «کوثر»، «رحمة للعالمین» و پارۀ تن «رحمة للعالمین» است | 986 | |
«11» | جلوههایی از ادبیات کوثری در «سورۀ مبارکۀ کوثر» | 987 | |
«12» | پژوهشی در خصوص اعطای «کوثر» | 996 | |
الف: | مروری بر تعبیر «آتَیْنَا» | 997 | |
ب: | مروری بر تعبیر «أَلْقَیْنَا» | 999 | |
ج: | مروری بر تعبیر «وَهَبْنَا» | 1002 | |
د: | مروری بر تعبیر «أَنْـزَلْنَا» | 1005 | |
هـ : | مروری بر تعبیر «أَعْطَیْنَا» | 1008 | |
«13» | واسطه دار بودنِ «انزال»، «ایتاء»، «القاء» و «هبه» | 1011 | |
«14» | عدم وجود واسطه در «اعطا»ی خداوند جلَ جَلاله | 1020 | |
«15» | «اسراء» مقدمۀ لازم اعطای «کوثر» | 1022 | |
«16» | دلالت آیات اسرائیِ «سورۀ مبارکۀ نجم» بر «اعطای الکوثر» | 1023 | |
فصل بیست و چهارم | |||
نزول «آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 1029 | ||
«1» | «ارائه» در اطراف «مسجد اقصی» | 1034 | |
«2» | «ارائۀ آیات کبری» در «شبی مبارک» | 1035 | |
«3» | یک «نزول» از «افق اعلی» و بالای آن، به زمین | 1038 | |
«4» | «نزول آیات کبرای خداوند جلَ جَلاله » پس از «ارائۀ» آنها | 1043 | |
«5» | نزول اولین «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله »، پیامبر رحمت صَلی اللهُ عَلیه و آله | 1044 | |
«6» | نزول دومین «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله »، امیر ابرار، امیر مؤمنان سَلامُ الله عَلیه | 1046 | |
«7» | نزول سومین «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله »، حضرت صدّیقۀ مطهَّره سَلامُ الله عَلیها | 1048 | |
«8» | «نزول حضرت زهرای مرضیه سَلامُ الله عَلیها » در «لیلۀ مبارکه» | 1051 | |
فصل بیست و پنجم | |||
خاتم الأوصیاء عَجل الله تَعالی فَرجَه الشَریف آخرین «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله »، آیهای که حتماً نازل میشود | 1055 | ||
«1» | گوناگونیِ «آیات خدا جلَ جَلاله » | 1058 | |
«2» | نکاتی در بارۀ آخرین «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 1060 | |
«3» | خدا جلَ جَلاله نخواسته بود اما حتماً میخواهد | 1063 | |
«4» | «غیب بودن» این «آیۀ کبری» قبل از «نزول» او | 1068 | |
«5» | با «نزول» این «آیه»، همه برای خودِ این «آیه»، خاضع میشوند | 1070 | |
«6» | خضوع در برابر «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » یعنی ایمان و یعنی عبادت خدا | 1071 | |
«7» | «نزول» حتمیِ «آخرین آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 1073 | |
«8» | بعد از «نزول» آخرین «آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله »، عالم گلستان میشود | 1078 | |
«9» | یک بار در تمام تاریخ عالم | 1082 | |
«10» | حکومت مطلق از آنِ «آخرین آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 1084 | |
«11» | معرّفی «آخرین آیۀ کبرای خداوند جلَ جَلاله » | 1088 | |
«12» | تمام فعالیت شیطان برای آن که آن روز ، هرگز از راه نرسد | 1090 | |
«13» | درک حلاوت و شیرینیِ دو روایت از روایتهای بی شمار «اسراء» | 1095 | |
فهارس | |||
فهرست آیات | 1111 | ||
فهرست منابع | 1185 |